همه تعلیمِ اویم، زندگی بود چو بودم من، ز دل او را صدا کرد تشکر می کنم از تو، تو ای عشق که او تنهایی ام را با صفا کرد وجودم، عشقِ مادر بود و بابا به هر جایی رسیدم، او دعا کرد. این سکوت اما پر از ناگفته هاست، ابوالقاسم عبدالهیان
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت